Фольклорный архив Башкирского государственного университета

ISBN 978-5-87604-352-8

К оглавлению издания.

Сын мөхәббәт

Зианчура районы Үрген ауылы Аҡчурин Ғизетдиңдең дуҫына яҙған иҫтәлек дәфтәренән Г. Кәримова яҙып алған.

Һинең менән башлап ебәрҙем мин
Күңелемдең тәүге яҙҙарын.
Шунан ахыры, аңлай башланым мин
Мөхәббәттең тәрән серҙәрен.

Мин яраттым һине тиң күрепме,
Эйе, шул ҡәҙәрле яраттым,
һинең мөхәббәтең һүрелһә лә,
һине өҙөлөп һаман яраттым.

Аҡсарлаҡтар уйнай һыу өҫтөндә
Ҡанат осон мансып тулҡынға,
һиңә күңел биргән көндән башлап,
Йәш йөрәгем яна ялҡында.

Аллы-гөллө матур сәскәләрҙәй,
Ошо дуҫлыҡ беҙҙе биҙәне.
Биҙәне лә, ләкин үтеп китте,
йәш йөрәктәр уны һиҙмәне.

Ярай, дуҫтым, һиңә шиғыр яҙам,
Күңелеңә ауыр алмаһаң.
Шиғыр яҙам ихлас күңелем менән,
Яҡын күреп яҙам, аңлаһаң.

Барлыҡ дуҫтарымдан һиңә сәләм,
Яҙғанымды иҫеңә алырһың,
һәм мине ятҡа һанай торған булһаң,
Уҡымайса утҡа һалырһың.

Баҡсаларҙа үҫкән ҡайындар ҙа
Ҡайырылабыҙ тиеп ҡайғыра.
Айырылаһы килмәй, килмәһә лә,
Килмәһә лә тормош айыра.

Эй, дуҫҡайым, һинең күҙең зәңгәр,
Яратамын һинең күҙеңде.
Киткән саҡта күралманым,
Әйталманым әйтер һүҙемде.

Дуҫтым һиңә ҡайнар сәләм яҙам,
Тыныс тормош теләп ҡаламын.
Киткәнеңә бик күп булмаһа ла,
һине һағынып хаттар яҙамын.

һин генә бит минең бар шатлығым,
һинән башҡа минең кемем бар.
Онотмамын, дуҫтым, ғүмергә лә,
Онотмамын тигән һүҙем бар.

Күҙҙәреңдә яҡты нурҙар балҡый,
Ә һин уны миңә һибәһең.
Дуҫтым мин бит һине өҙөлөп һөйәм,
Ә һин мине нисек һөйәһең?

Йәй көндәре, дуҫтым, бигерәк йәмле
Баҡсаларҙа гармун уйнарға.
Ошо шиғырым бәлки сәбәп булыр,
Бергә булғандарҙы уйларға.

Яҙҙар етер, ағас япраҡ ярыр,
Яҙҙы маҡтап һайрар һандуғас.
Яҙ булһа ла миңә йәм юҡ кеүек,
һин дуҫҡайым янда булмағас.

Йәмле, матур Урген буйҙарында
Ҡоштар һайрай ҡанат ҡағынып.
һыҙылып алһыу таңдар атҡан саҡта
Моңаямын һеҙҙе һағынып.

Алһыу таңдар зәңгәр сәскә кеүек
Сәскә атҡан кеүек булғандыр.
Бәлки тиле йәшлек үҙ алдына
Сәскә итеп һине ҡуйғандыр.

Айырылыр көн еткәнсе,
Мин ҡараным йөҙөңә
Күҙем талғансы ҡарармын
Белгертмәйсә үҙеңә.

һүнмәҫ, бәғерем, һин ҡабыҙған уттар,
Һүнмәҫ ялҡын менән ҡабыҙған,
һинең исемең минең йөрәгемә
Ҡанлы хәреф менән яҙылған.

Ҡарап торҙом һинең күҙҙәреңә
Матур ҡарай һинең күҙҙәрең.
Исемемде тиҙҙән онотормон,
Ҡалһа, ҡалыр әйткән һүҙҙәрең.

Иң тәүгеһе булдың хыялымдың
һәм һуңғыһы булып ҡалырһың.
Йөрәгемдә Зөһрә йондоҙондай
Мәңгелеккә балҡып янырһың.

Мөхәббәтһеҙ ғүмер тулы түгел,
Мөхәббәт ул бәхет юлдашы.
Ошо ысын мөхәббәт булһын беҙгә
Шат ғүмерҙең изге юлдашы.

Йөрәгеңдә булған һөйөү уты
Әкрен-әкрен генә һүндеме?
Мин өҙөлөп һөйгән күҙҙәреңде
Әллә башҡа берәй һөйҙөмө?

Тәрән дуҫлыҡ хисе һине эҙләй,
Уйлап үтә кисен, иртәһен.
Төндә төштәремдә һине күрәм,
Көндөҙ күҙ алдымдан китмәйһең.

Ал конверткә һалып хат эсенә
Ебәрерҙәй булам йөрәкте.
Белһен ине һинең уйҙарыңды,
Белһен ине һинең теләкте.

Минме, әллә башҡа берәү бармы,
Кемде һалдың йәшлек күңелеңә.
Йөрәгемә кереп урынлаштың да,
Онота алмам инде ғүмергә.