Фольклорный архив Башкирского государственного университета

ISBN 978-5-87604-352-8

К оглавлению издания.

Шаян әкиәт

Мөхтәрәмә исемле катын.

 Аптыраһаң бүркеңә кәңәш ит.

Батша була. Мирохор тигән ат ҡараусы була. Яҡшы эшләй. Батша - уны ярата. Бер баш вәзирҙең матур ҡыҙы була. Вәзир көнләшә Мирохорҙы яратҡанға. Ҡыҙынан Мирохорҙың башын юғалтам тип рөхсәт һорай.

  Ҡыҙ бара, төнлә ишек ҡаға. Сыҡһа бик матур бер ҡыҙ тора ишектә. Ҡыҙ егеттең муйынына һарыла. Өйгә инәләр. Ҡыҙ егетте алдарға тырыша. "Мине һөйәһеңме?" - ти. - Мине ныҡ һөйһәң батшаның аҡбуҙатын һуй", - ти. - Һин мине генә яратырға тейешһең", - ти. Мирохор: "Нишләйем, һинең өсөн мөмкин", - ти. Һарайға кереп, Аҡбуҙатты боғаҙлай, ат үлә. Ҡыҙ ҡайтып китә, - "Һин мине лә боғаҙларһың", ти.

  Егет аптырай. Ҡыҙ ҙа юҡ, Аҡбуҙат та юҡ.

Бүрке менән кәңәш итә. Бүрке әйтә: "Батшаға барыһын да һөйлә" - ти. Солтаным, төнлә айҙың 14 шикелле бер ҡыҙ килде. Иркәләнде, наҙланды. Мин әйттем икегеҙҙе лә яратам, тип. Мине һөйһәң атты боғаҙла тине. Мин ҡыҙҙың мөхәббәтенә тәҡәт тота алманым, ти.

  Батша саҡырта, Аҡбуҙатты эйәрләргә ҡуша. Мирохор башын эйеп түбәнселек менән барын да һөйләп бирә. "Ни эшләһәң дә мин һинең ихтыярыңда" - ти. Балдағын бирә. Балдаҡта баш вәзир ҡыҙының исеме яҙылған. Вәзир әйтмәй, ҡыҙ әйтә.

  Батша егеткә ҡыҙҙы бирә һәм тоғролоғо өсөн ул төрлө бәләләрҙән ҡотолоп ҡала, вәзир була.