śmiech
charakterystyczne dźwięki wydawane przez człowieka, któremu jest wesoło
Starzy na on ekwipaż parskali ze śmiechu (I) Tu śmiech młodzieży mowę Wojskiego zagłuszył (I). Szmer zmieszany ze śmiechem śród ciżby się szerzył (II) Śmiech powstał w obu izbach (II). A ja w śmiech, bo mnie uczył mój przyjaciel Maro, Że skóra źwierza nie jest lada jaką miarą (IV).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Okazywanie i skutki okazywania uczuć