zręcznie
sprawnie, umiejętnie
Z wierzchu ozdoby sztuczne, nie rylcem, nie dłutem, Ale zręcznie ciesielskim wyrzezane sklutem (IV) Tak zręcznie lawirując stanął przy ogrodzie (VI) Tadeusz, chcąc zręcznie wyplątać się, wpada w wielkie kłopoty (treść Księgi Ósmej) Proporszczyk, człowiek młody, zręcznie się uwijał (IX) Mopanku! rzadko który pisarz prowentowy Tak zręcznie temperuje pióra, jak on głowy (XII).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Człowiek pracujący ↔ Informacje ogólne (Człowiek pracujący)