zmykać
uciekać
Już ze stanowiska Jeden za drugim zmyka i w puszczę się wciska (IV) Pobledli, w tył skoczyli, i gdzie rzadnie puszcza, Zmykali (IV) bo zmykać, mając naboj w rurze Znaczyło po staremu: być tchórzem nad tchórze (V) Wilk uszy spuszcza, ogon podtuliwszy zmyka (V) Chciał zmykać, szlachta w pogoń, wołając, że zdradził (VII).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Ruch