zdumiony
taki, który się zdumiał; też: świadczący o takim stanie
Wchodzi, cofnął się, toczył zdumione źrenice Po ścianach (I) Wyskoczył, patrzył wkoło zdumiony, zmieszany (IV) Klucznik cofnął się zdumiony (X)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Stany ducha ↔ Niespodzianka, zdziwienie