zbyt
w sposób przekraczający czyjeś oczekiwania lub możliwości kogoś lub czegoś
szeptali niejedni, Że zbyt wykwintny na wieś i na dzień powszedni (I). Zwano go kaznodzieją, że zbyt lubił gesta (I) Jeszcze zbyt wcześnie (II) Telimena, znudzona zbyt długimi swary, Chciała wyjść na dziedziniec, lecz szukała pary (II) A w ręku widzi tylko badacz zbyt ciekawy Nagą łodygę szarozielonawej trawy (III).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Relacja, tryb, wartość ↔ Miara, waga