wszerz
w poprzek, prostopadle do długości lub wysokości
I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów Świecą gęsto jak gwiazdy [...] Że w tym domu dostatek mieszka i porządek (I). Ale znowu poważnie nastroiła lice, Wstała i przechodząc się wszerz i wzdłuż alkowy, Dzierżąc palec przy ustach, temi rzekła słowy (V) Kazano jej wzdłuż i wszerz przejść się po pokoju (V) Konewka zaś powoli wszerz izbę przechodził Od Dobrzyńskich do szlachty, niby to ich godził (VII) Sernica w górze miała wszerz sążni półczwarta (IX).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń