wspaniały
odznazcający się czymś, wyjątkowy, niepospolity
Stąd droga do afektów i stąd się kojarzy Wspaniały domów sojusz - tak myślili starzy (I). Prostym ludziom wokanda zda się imion spisem, Woźnemu jest obrazów wspaniałych zarysem (I). Mój domek zbyt mały Nie ma godnego miejsca na dar tak wspaniały (V) Mrok zgęstniał; reszty pańskiej wspaniałej biesiady Leżą, podobne uczcie nocnej (V) [Lipa] koroną wspaniałą Całej wsi dzieciom użyczała cienia (Epilog)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Relacja, tryb, wartość ↔ Wartość