wreszcie
przysłówek komunikujący, że dane zdarzenie nastąpiło później, niż mówiący się tego spodziewał
Czas by już Zośkę wreszcie wydobyć z zamknięcia (III) Sędzio sąsiedzie - wreszcie wyrzekł Podkomorzy - Pierwszą nagrodę słusznie zyskał sługa boży (V) Już mię znudziło wreszcie na tyle głupstw patrzeć (VI). A idźże mi Waść wreszcie z tą zgodą do licha! (VI) Zaczynał wreszcie, kiedy znowu mu przerwano Powieść taką ciekawą, tak pilnie słuchaną! (VIII)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Czas