wonny

wydzielający mocny, przyjemny zapach

Podróżny długo w oknie stał patrząc, dumając, Wonnymi powiewami kwiatów oddychając (I) I po ciemnozielonym, świeżym, wonnym sianie, Z którego młodzież sobie zrobiła posłanie, Rozpływały się złote, migające pręgi (II) Zaczęli więc rozmowę o niebios błękitach, Morskich szumach i wiatrach wonnych, i skał szczytach (III)

Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Węchem