wiosną
w czasie wiosny
<> - krzyknął Kiryło piorunowym głosem - Szczuć wiosną łanię kotną tuż pod carskim nosem?>> (II) Wiosną równie jak latem zbiegać pola, knieje, Zabijać nieraz lisa, właśnie gdy linieje (II) A wojna jeśli będzie, to chyba aż wiosną (VII). A pan Sędzia to nie jest żydek na arendzie, Nie uciecze, to jego można znaleźć wiosną (VII) są pewne nadzieje, Że nam z wiosną swobody zorza zajaśnieje (X)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Czas