wierzyć
uznawać coś za prawdę
Lecz wtenczas panowało takie oślepienie, Że nie wierzono rzeczom najdawniejszym w świecie, Jeśli ich nie czytano w francuskiej gazecie (I) Pierwszy raz widział zamek z rana i nie wierzył, Że to były też same mury (II) Nie wierzyłem, lecz w całym powiecie tak słychać (II). Państwo nie wierzyli, Gdy im nieraz mówiłam, jak tam z wielu względów Godna pochwały czujność i srogość urzędów (II). Lud [...] ledwie oczom wierzy (XI)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Myślenie ↔ Sądzenie ↔ Prawda, fałsz