wierny
służący komuś z oddaniem i przywiązany do kogoś; też: będący wyrazem przywiązania i oddania
Ty, co gród zamkowy Nowogródzki ochraniasz z jego wiernym ludem! (I) Ale miał sługi wierne (II) Dziś nie ma przyjaciela oprocz mnie - Klucznika, I ot, tego wiernego mego Scyzoryka! (VII) Sopliców czyż nie równe Tęczyńskim zaszczyty Krwią, herbem, wierną służbą Rzeczypospolitéj! (X) Jadę pożegnać Stolnika, W nadziei, że gdy ujrzy wiernego stronnika [...] że może starzec się poruszy (X)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Moralność ↔ Dług