wieczerza
posiłek wieczorny
Słudzy czekają, nim się pan Wojski ubierze, Który teraz za domem urządzał wieczerzę (I). Wdział więc, jak mógł najprędzej, niedzielne ubranie Nagotowane z rana, bo od rana wiedział, Że u wieczerzy będzie z mnóstwem gości siedział (I). Bo w niebytność Wojskiego Woźny po kryjomu Kazał stoły z wieczerzą powynosić z domu I ustawić co prędzej w pośrodku zamczyska (I) cóż o tem gadać u wieczerzy? (I) Pan Sędzia go przez grzeczność prosił na wieczerzę (I).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Potrzeby istoty ludzkiej ↔ Wyżywienie ↔ Jedzenie