ustawnie
zob. ustawicznie
Czymże zdołam odwdzięczyć dobremu Stryjowi, Który tak o me szczęście ustawnie się trudzi! (X) Ewa, gdy brała obrączkę Z rąk Wojewody, mdlała, że wpadła w gorączkę, Że ma początki suchot, że ustawnie szlocha (X) Przez całą zimę w mojem sercu się krzewiła, Że jako mówię Panu - ustawniem tęskniła Do tego pokoiku (XI) Tadeusz i Zofija ustawnie klaskali (XII)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Czas