usnąć
pogrążyć się we śnie; zasnąć
Usnęli wszyscy (I). Marząc i kończąc pacierz wieczorny, pomału Usnął ostatni w Litwie Woźny trybunału (I). Wtem ciężka marzeniami na pierś spadła głowa I tak usnął ostatni Klucznik Horeszkowa (V). Ten, choć długo ucztował i usnął głęboko, Dawał przecie znak życia (IX) Słońce spuściło głowę, obłok zasunęło I raz ciepłym powiewem westchnąwszy – usnęło (XII).
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Sen