ukryty
schowany, skryty przed wzrokiem ludzkim
[Zosia] suwała się raczéj, Jako osóbki, które na trzykrólskie święta Przesuwają w jasełkach ukryte chłopięta (I). Zbyt często wielka dusza, myśl wielka ukryta W samotności, jak róża śród lasów rozkwita (III) Tadeusz spał pod oknem; sam ukryty w cieniu, Leżąc na wznak, cudnemu dziwił się zjawieniu I miał je tuż nad sobą (IV) Ulitował się, uczuł, że go żal porusza, Długo poglądał niemy, ukryty za drzewem (V) Z małych drzwiczek, ukrytych pomiędzy filary Wysunęła się cicho postać na kształt mary (V).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Wzrokiem