towarzysz
kolega, kompan
Dalej Jasiński, młodzian piękny i posępny, Obok Korsak, towarzysz jego nieodstępny, Stoją na szańcach Pragi (I) Słysząc tętent towarzyszów w dali (II) Sędziowscy towarzysze! z hucznego śniadania Wyszli na uroczysty obrzęd grzybobrania (III). Jakoż zdała się szukać samotności, ciszy, Oddalała się z wolna od swych towarzyszy I szła lasem na wzgórek pochyło wyniosły (III) Wojski powstał, zrozumiał towarzyszów wolę (III)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Komunikacja interpersonalna