słynąć

być ogólnie znanym z czegoś

Tym ładem - mawiał - domy i narody słyną (I) Dawniej pomiędzy szlachtą z wesołości słynął (II) wziąć co żywo Dwie pjawki, które w całej okolicy słyną (III) Muzykę znał, sam słynął muzycznym talentem (IV) Starzec cały kunszt, którym niegdyś w lasach słynął, Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinął (IV)

Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Myślenie ↔ Wiedza