stukać
uderzając czymś w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos
potem w czoło stukał, Niby do wspomnień dawnych, uśpionych w niem, pukał (IV) Dzięcioł na jedlinie Stuka z lekka i dalej odlatuje, ginie (IV) [Tadeusz] nie śmie do drzwi stukać (VIII).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Słuchem