strzecha
słomiane lub trzcinowe pokrycie dachu
I stodołę miał wielką, i przy niej trzy stogi Użątku, co pod strzechą zmieścić się nie może (I) Nad Soplicowem słońce weszło, i już padło Na strzechy (II) I po ciemnozielonym, świeżym, wonnym sianie, Z którego młodzież sobie zrobiła posłanie, Rozpływały się złote, migające pręgi Z otworu czarnej strzechy, jak z warkocza wstęgi (II) Już wróble skacząc świerkać zaczęły pod strzechą (II) Dach jak czapka, jak broda strzecha roztrzęśniona (IV).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Człowiek pracujący ↔ Dom ↔ Wygląd zewnętrzny