stronnik

człowiek popierający kogoś

Bo tam, wzmógłszy się nagle, stronnicy Sokoła Na partyję Kusego bez litości wsiedli (I) I ugaszczał w pałacu, zwłaszcza w czas sejmików, Popularny dla jego krewnych i stronników (II). Szanowali go równie i starzy stronnicy Horeszkowscy, i słudzy sędziego Soplicy (IV). Przyjaciele Dowejki skarbili stronników (IV) Z konfederata stał się stronnikiem królewskim I trzymał z Tyzenhauzem, podskarbim litewskim (VI)

Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Zycze spółeczne