sterczeć
wystawać ponad jakąś powierzchnię lub stać sztorcem
Wieża zdała się dwakroć wyższa, bo stercząca Nad mgłą ranną (II) Śród ptaszych głów sterczały główki ludzkie małe (III) [Grzyby] Na zielonym obrusie łąk jako szeregi Naczyń stołowych sterczą (III) Ściany dymne i brudne jak czarna opona, A z przodu rzeźba sterczy jak cyces na czole (IV). Sędzia otworzył puzderko zamczyste, W którym rzędami flaszek białe sterczą głowy (IV)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń