roztropny

działający z namysłem, rozwagą

Woźny niby jeść zaczął, jak człowiek roztropny (VI) Było dość w Dobrzynie Starych ludzi roztropnych (VI) Mój syn - było to dziecko roztropne, Teraz tak zgłupiał, że go nazywają Sakiem (VII).

Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Informacje ogólne, rozum, mądrość, zdolności