rozpacz
uczucie bezsilności spowodowane zwątpieniem w coś lub nieszczęściem
I twarz zakrył rękami, a gdy ją odsłonił, Miała wyraz żałości wielkiej i rozpaczy (II). Aż mucha, odurzona od tyla łoskotu, Widząc dwóch ludzi w progu broniących odwrotu, Rzuciła się z rozpaczą pomiędzy ich lica (II) Ryk okropny! boleści, wściekłości, rozpaczy (IV) Aż na dygnienie Zosi krzyknęła z rozpaczy (V) Wszak on umrze z rozpaczy! (VI)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Stany ducha