poczciwy
uczciwy, dobry, szlachetny
Tak zwykł mawiać pan Sędzia, a Sędziego wola Była ekonomowi poczciwemu świętą (I) Czyż nie piękniejsza nasza poczciwa brzezina (III) A Tadeusz? prostaczek! poczciwy chłopczyna! Prawie dziecko! (V) nawet głupi się przydadzą, Byle tylko poczciwi i pod mądrych władzą (VI). Ja człek poczciwy, ja was, Państwo Lachy, lubię, Że wy ludzie weseli, dobrzy do wypitki, I także ludzie śmiali (X)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Moralność ↔ Moralność, cechy charakteru