pobladnąć
stać się bladym
Pobledli, w tył skoczyli (IV) wtem Rejent pobladnął jak chusta (IV) Zadrżał Tadeusz, twarz mu pobladła jak trupia (VIII) Klucznik na to słowo Pobladnął (X) Biedna, słysząc o moim odjeździe, pobladła, Bez przytomności, ledwie że trupem nie padła (X)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Okazywanie i skutki okazywania uczuć