pjany
zob. pijany
raz w Wilnie jakiś szlachcic pjany Bił się w szable z Domejką i dostał dwie rany (IV) Prawda, że jegry byli mocnym trunkiem pjani, Źle mierzą i chybiają, rzadko który rani, Ledwie który zabije (IX) Cóż! jegry byli pjani, Major pić pozwolił! (IX) Ja wtenczas, zły i pjany, milczał jak owieczka! (X)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Potrzeby istoty ludzkiej ↔ Wyżywienie ↔ Produkty pokarmowe ↔ Napoje