otrzeć
osuszyć; wyczyścić; wytrzeć
Widać było z łez, które wylotem kontusza Otarł prędko, jak kochał pana Tadeusza (I). Ja biegłem - przerwał Rejent, otarłszy pot z czoła - Biegłem tuż za niedźwiedziem (IV) Tu Ksiądz łzy otarł (VIII) I otarłszy śniadanie z ust końcem serwety, Obrócił śmiejące się oczy na kobiety I rzekł (IX)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy fizyczne i chemiczne