oszczep
dawna broń myśliwska i bojowa składająca się z długiego drzewca i osadzonego na nim żelaznego grotu
Kto wystąpi z oszczepem, temu z robocizny Wytrącić dwa szarwarki i pięć dni pańszczyzny (III). Nad płomieniem oszczepy złożono w koziołki, Na grotach zawieszono brzuchate kociołki (IV) Hrabia mówił, że pierwszy do oszczepu godził I że spotkaniu z zwierzem Tadeusz przeszkodził (IV) Tadeusz utrzymywał, że będąc silniejszy I do robienia ciężkim oszczepem zręczniejszy, Chciał wyręczyć Hrabiego (IV) Choć mieli oszczep w ręku, tego nikt nie chwali Ani gani (V)
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Broń