ostatni
ktoś albo coś, co jest ostatnim i jedynym
Słońce ostatnich kresów nieba dochodziło, Mniej silnie, ale szerzej niż we dnie świeciło (I) Spór był wielki, już potraw ostatnich nie jedli (I). Marząc i kończąc pacierz wieczorny, pomału Usnął ostatni w Litwie Woźny trybunału (I). Ostatni z dworzan opowiada historię ostatniego z Horeszków (treść Ksiegi Drugiej) Szlachcic to był, służący dawnych zamku panów, Pozostały ostatni z Horeszki dworzanów (II)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Liczba, ilość