ocalić
uratować kogoś lub coś przed śmiercią lub zniszczeniem
Chwała Księdzu! Dwom ludziom on życie ocalił, Może i trzem (IV) Czujne gęsi stado, Co niegdyś ocaliło Rzym przed Gallów zdradą, Darmo gęga o pomoc (VIII) My na was nieobecnych całą winę zwalim I na Płuta; tak resztę rodzeństwa ocalim (X). Czasem myśl przychodziła: skoczyć, ją ocalić, Nawet Stolnika... (X) Tyś mię rzucił o ziemię, tak nas dwóch ocalił (X).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Byt