naonczas
w określonym czasie w przeszłości lub w przyszłości
Bo choć na Litwie było naonczas spokojnie, Dawno już wieści głuche biegały o wojnie (VI) Ksiądz Poczobut, człek sławny, był obserwatorem I całej Akademiji naonczas rektorem (VIII) Prawdać to, że naonczas myślano o Hrabi, Nie zaś o Tadeuszu (XI).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Czas