milczeć I
nic nie mówić, nie rozmawiać
Mężczyznom dano wódkę; wtenczas wszyscy siedli I chołodziec litewski milcząc żwawo jedli (I). Sędzia milczał, on jeszcze skinieniem przyzwalał (I) On milczał, szczyptę wziętą z tabakiery ważył W palcach i długo dumał (I) Oczy podniosł i z palcem do ust przyciśnionym Kazał sam sobie milczeć (IV) Wojski był w tajemnicy, lecz słowem ujęty Honorowym, staruszek milczał jak zaklęty (X).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Język ↔ Mówienie ↔ Działania głosem, wyrażanie myśli