mawiać
mówić, powtarzać coś wielokrotnie lub mieć zwyczaj coś mówić
Tak zwykł mawiać pan Sędzia, a Sędziego wola Była ekonomowi poczciwemu świętą (I) ʺTym ładem - mawiał - domy i narody słyną, Z jego upadkiem domy i narody ginąʺ (I). Hrabia lubił widoki niezwykłe i nowe, Zwał je romansowemi; mawiał, że ma głowę Romansową (II) Mawiał: ʺPolskę oniemić - jest to Polskę zniemczyćʺ (V). Pamiętam, że Puławscy, moi przyjaciele, Mawiali, poglądając na Dymuryjera, Że dla Polski polskiego trzeba bohatera (XII)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Stosunki społeczne ↔ Komunikacja interpersonalna