maczuga
najstarsza broń obuchowa w postaci pałki z grubym końcem nabijanym ostrymi kamieniami lub kawałkami metalu
aż wyłamał drzewo, Kręcąc nim jak maczugą na prawo, na lewo, Runął wprost na ostatnich strażników obławy (IV) He! czekać? szczekać? zwlekać? - przerwał Maciej drugi, Ochrzczony Kropicielem od wielkiej maczugi, Którą zwał Kropidełkiem (VII) Tu maczugę głasnął, Za nim cały tłum szlachty: ʺKropić, kropić!ʺ – wrzasnął (VII). Tylko ty, Maćku z Rózgą, ty, Maćku z maczugą, Tylko zgodźcie się, dalbóg, pobijem na druzgi Moskala (VII) Przeciw niemu stał Chrzciciel, zwieszony rękoma Na maczudze, a głową na końcu maczugi Wspartą kręcił (VII)
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Broń