kochany
darzony miłością lub sympatią
Opuszczali rodziców i ziemię kochaną, I dobra, które na skarb carski zabierano (I). Jużci - bąknął Tadeusz - prawda, są przyczyny Inne, kochany Stryju! (VIII) Tadeuszku! - stryj przerwał - to mi dziwny sposób Kochania się: uciekać od kochanych osób! (VIII) Chociaż Wojski ma drugą córę, dość nadobną I do mojej kochanej Marty dość podobną! (X) Kto wie, może dotąd byśmy żyli, Może i on przy swojem kochanem dziecięciu, Przy swojej pięknej Ewie, przy swym wdzięcznym zięciu Zestarzałby spokojny! (X)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Uczucia skierowane na innych ↔ Sympatia, antypatia