klęczeć
zgiąwszy nogi w kolanach i opierając kolano lub kolana na ziemi, trwać w tej pozycji
A ja, klęcząc nad jego piersią pochylony I miecz maczając w ranę, zemstę zaprzysiągnął (X) Czasem poranny wietrzyk, gdy ze wschodu wionie, Zrywa wianki i rzuca na klęczących skronie (XI) Drugie klęcząc pracują około falbonki (XI). Gdy śmiejąc się fechtował, Rębajło już klęczał, Objął go za kolana i ze łzami jęczał Za każdym zwrotem miecza (XII) Tymczasem dwaj uczniowie przy cymbałach klęczą (XII)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Ruchy ciała skierowane na siebie