kiwać
poruszać czymś, np. ręką, na przemian w dwie przeciwne strony; machać, kołysać
Podobna jest do Żyda, gdy się modląc kiwa (IV) W oczach im stoi niecny kot, skoki wyciąga I omykiem spod gaju kiwając, urąga (V) Potem ręką w tył nieco wychyloną kiwał (V) Na koniec odezwał się, z wolna każde słowo Wymawiając z przyciskiem, a w takt kiwał głową (VII) Rozstrycha się tłum na dwie kupy rozdzielony I kiwając głowami w dwie przeciwne strony, Tamci: ʺNie pozwalamy!ʺ - ci krzyczą: ʺProsiemy!ʺ (VII) a głową na końcu maczugi Wspartą kręcił jak tykwą wbitą na kij długi I na przemiany to w tył, to się naprzód kiwał (VII)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Ruchy ciała skierowane na siebie