kaptur
nakrycie głowy w kształcie stożka, połączone z wierzchnim ubraniem mnicha
Postać Bernardyna Wydawała, że mnich ten nie zawsze w kapturze Chodził i nie w klasztornym zestarzał się murze (I). Potem palcem pogroził, kaptura poprawił I odszedł (II). Tylko poprawił kaptur i ręce za pasem Zatknąwszy, wyszedł cicho z pokoju (II). Trzebaż było, ażeby jeden kaptur popi, Wyrwawszy się Bóg wie skąd, jak Filip z konopi, Przepisał wszystkich strzelców powiatu? (V) Wiem, wiem, o co wam idzie: ta czarnych trosk chmura Pono z Robakowego wzniosła się kaptura! (V) Tylko kiedy niekiedy kaptur mnicha bury Wznosi się nad tumany jako sęp nad chmury (VI).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Wiara, religia ↔ Kościół ↔ Paramenty