jedyny
niemający sobie równego
wszyscy Soplicowie Są, jak wiadomo, krzepcy, otyli i silni, Do żołnierki jedyni, w naukach mniej pilni (I). Aż Bóg raczył lekarstwo jedyne objawić (X). Jedyne szczęście, kto w szarej godzinie Z kilku przyjaciół usiadł przy kominie, Drzwi od Europy zamykał hałasów (Epilog)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Relacja, tryb, wartość ↔ Wartość