humor
chwilowy stan usposobienia
Pan godził spory włościan lub w dobrym humorze Gościom różne ciekawe historyje prawił Albo ich powieściami i żarty się bawił (II) Szczęściem, nadjechał właśnie z wizytą Kiryło Gawrylicz Kozodusin, Wielki Łowczy Dworu, Pyta się o przyczynę tak złego humoru (II). Chciała zasępionego Hrabiego zabawić, Wyzwać w dłuższą rozmowę, w lepszy humor wprawić (V) A za odpowiedź, na znak gniewnego humoru, Wypuścił z ust kłąb dymu i poszedł do dworu (IX).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Informacje ogólne (Uczucia)