główka

mała głowa I

Tamte leżą w murawie, te kąpią się w piasku. Śród ptaszych głów sterczały główki ludzkie małe (III) Tuż za dziećmi paw siedział i piór swych obręcze Szeroko rozprzestrzenił w różnofarbną tęczę, Na której główki białe, jak na tle obrazku, Rzucone w ciemny błękit, nabierały blasku (III) Nią zdała się oganiać główki niemowlęce Od złotego motylów deszczu (III). Aż się uspokoiły, objąwszy w rączęta Jej kolana i tuląc główki jak pisklęta Pod skrzydło matki (III). Tę kibić i tę główkę widział na parkanie, Ten wdzięczny głos zbudził go dziś na polowanie (V). Gdzieniegdzie kraśna główka dziewicza wykwita, Ubrana w świeże kwiaty albo w pawie oczy I wstęgi rozplecione (XI)

Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ciało i jego części