grot
ostre zakończenie różnych rodzajów broni drzewcowej oraz strzały; też: cała strzała
Nad płomieniem oszczepy złożono w koziołki, Na grotach zawieszono brzuchate kociołki (IV) Przypominam, iż Jankiel mówił, iż u siebie Ma groty do lanc, że je mogę wziąć w potrzebie; Te groty przywiózł w pakach gotowych z Królewca Pod sekretem (VI) Zostawim oba drogie serc naszych przedmioty, Pośpieszymy obadwa na miecze, na groty (X) już promień wytrysnął, Po okrągłych niebiosach wygięty przebłysnął I w białej chmurce jako złoty grot zawisnął (XI). Były tam dwa serduszka z grotem i płomykiem, Dane dla Zosi, gdy Sak był jej zalotnikiem (XI)
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Broń