gadać
mówić, rozmawiać, opowiadać
I każdy ksiądz toż samo gada na ambonie (I). cóż o tem gadać u wieczerzy? (I) U nas w pułku gadano, jak szli na Francuza, Że Bonapart czarował, no, tak i Suwarów Czarował (I) Tadeusz, na którego niespodzianie spadał Grom taki, wstał zmieszany, chwilę nic nie gadał, Lecz patrzył na rywala coraz straszniej, srożéj... (I) Właśnie tym się zatrudniał i kończył tak gadać (I) Z tyłu damy w pojazdach, młodzieńcy stronami, Czwałując tuż przy kołach, gadali z damami (II).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Język ↔ Mówienie ↔ Działania głosem, wyrażanie myśli