dziedziniec
miejsce otoczone z czterech stron ścianami okazałej budowli lub plac przy budynku
Właśnie dwókonną bryką wjechał młody panek I obiegłszy dziedziniec zawrócił przed ganek (I) Już na dziedzińcu słychać myśliwskie okrzyki, Wyprowadzają konie, zajeżdżają bryki, Ledwie dziedziniec taką gromadę ogarnie (II) Ksiądz Robak po dziedzińcu wolnym chodził krokiem (II) A młodzież na dziedzińcu biła się w palcaty Lub ujeżdżała pańskie tureckie bachmaty (II). Telimena, znudzona zbyt długimi swary, Chciała wyjść na dziedziniec (II) Rad był przecież, że wyszedł w końcu na gościniec, Który prosto prowadził na dworski dziedziniec (III).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Człowiek pracujący ↔ Dom ↔ Informacje ogólne (Dom)