dzieciństwo
pierwszy okres życia człowieka
Pominąć strefy ulewy i grzmotu I szukać tylko cienia i pogody, Wieki dzieciństwa, domowe zagrody... (I) Tadeusz, chociaż liczył lat blisko dwadzieście I od dzieciństwa mieszkał w Wilnie (I). Hrabia chował się w obcych krajach od dzieciństwa I powiada, że to jest znakiem barbarzyństwa Polować tak jak u nas (II) wstąpił więc do pana Tadeusza dziś świętej pamięci, Rejtana, Który był potem naszym nowogrodzkim posłem I w którego ja domu od dzieciństwa wzrosłem (VIII). Jeśli czasem tęskniłam do zabaw, do ludzi, To z dzieciństwa; wiem teraz, że mnie miasto nudzi (XII)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Życie ludzkie ogólnie: narodziny, fazy życia, śmierc