dobywać
wyjmować coś
Nie czekając dobywa rapier spod kirejki: Czach, czach, i za Domejkę podciął wąs Dowejki (IV). ʺBrzechaczu! - wrzasnął Klucznik. - Ja cię wnet nauczę!ʺ I dobywszy zza pasa swe żelazne klucze, Okręcił wkoło głowy, puścił z całej mocy (V) Telimena otwiera petersburskie składy, Dobywa flaszki perfum, słoiki pomady, Pokrapia Zosię wkoło wyborną perfumą (Woń napełniła izbę) (V) Dobywa pozew, czyta głośno oświadczenie (VI). ʺI wykalać Szydłemʺ - Krzyknął Bartek Szydełko, dobywszy swej szpadki (VII). Robak był bliższy, Hrabię ciałem swym zakrywa, Dostał za niego postrzał, spod konia dobywa, Uprowadza (IX)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Ruchy i postawa ↔ Aktywność fizyczna skierowana na objekty zewnętrzne