córa
zob.córka
Nawet pan Podkomorzy, nadzwyczaj ponury, Nie miał ochoty gadać, widząc swoje córy [...] Milczące, zaniedbane od milczącej młodzi (V). Związkowi temu i mnie sierotą zostawił, Wziąwszy do chwały swojej nadobną Wojszczankę, Przyjaciela mojego córę, Hreczeszankę (X). Chociaż Wojski ma drugą córę, dość nadobną I do mojej kochanej Marty dość podobną! (X) Wszakże Tęczyński niegdyś z królewskiego domu Żądał córy, a król mu oddał ją bez sromu (X). Nie da Bóg, abym rączki córy dygnitarskiej Widział umozolone w pracy gospodarskiej (XII).
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Struktura społeczeństwa ↔ Rodzina, pokrewieństwo ↔ Rodzina, potomstwo